نمای HPL
-
سیستم رین اسکرین
RAIN SCREEN SYSTEM
پانل هایHPL صفحاتی با روکش طرح چوب هستند که جهت پوشش نمای خارجی ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرند.
پانل های HPL به صورت خشک ( بدون ملات ) نصب می گردند، این نما ها در کشور های صنعتی تحت عنوان ( Rain screen) نامیده می شوند که می توان در زبان فارسی آن را به دیواره ضد باران ترجمه کرد.
رین اسکرین در حقیقت روشی است که در آن نمای بیرونی ساختمان از دیواره اصلی ساختمان با فاصله معینی نصب شده و یک فضای بازی را در این میان (به قطر 3 الی10 سانتی متر)بوجود می آورد.
از مزایای استفاده از پانل های HPL می توان به مقاومت در برابر باران و رطوبت، مقاومت در برابر اشعه UV آفتاب ،ایجاد فضا در پشت نما جهت جریان هوا،عایق حرارتی، عایق صوتی و سرعت اجرای بالای آن اشاره کرد.
-
مزایای ایجاد کانال گردش هوا در پشت پانل
1.نفوذ پذیری هوا
گردش هوا، بخار آب را از داخل به خارج منتشر می کند، تعرق نما را آسان نموده و از تراکم هوا (CONDEOSATION) در پشت پانل جلوگیری می کند.
2.محافظت در برابر باران
هوای متحرک در کانال ها باعث حفاظت بیشتر از مصالح و اجسام می گردد زیرا از نفوذ آب باران به داخل ساختار ساختمان جلوگیری می کند.
3.عایق حرارتی- جلوگیری از ایجاد پل های حرارتی
به موجب فاصله ای که بین زیر سازی فلزی یا شبکه آهنی پانل های HPL وجود دارد، از تبدیل شدن این زیر ساخت ها به هادی گرما پیشگیری شده و نوسانات حرارتی را در پشت نما کاهش می دهد. این امر موجب صرفه جویی در انرژی به میزان 5 الی 10 % می گردد.
4.حفاظت در مقابل تابش نور خورشید
فاصله موجود در بین ساختار ساختمان و نمای آن تعادل حرارتی در درون ساختمان را افزایش می دهد و از گرمای بیش از حد در تابستان پیشگیری می کند. همچنین این سیستم تعریق را در نما تسهیل نموده و باعث کاهش نفوذ دما به داخل ساختمان می شود. ضمن اینکه بخش های داخلی ساختمان از تابش مستقیم نور خورشید در امان می ماند.
5.حفاظت آکوستیک
با توجه به لایه های متعددی که در نصب این سیستم به کار گرفته می شود مانند پانل های HPL، عایق های حرارتی، زیر ساخت های فلزی و غیره این سیستم نقش بسزایی در جذب صدا و کاهش نویز ایفا می نماید.
-
قواعد کلی
1.ایجاد کانال هوا، در پشت نما
پانل های نمای HPL باید طوری نصب شوند که هوا در پشت آن به صورت آزاد جریان داشته باشد. برای این منظور پانل ها با فاصله از دیواره اصلی ساختمان به زیرسازی های عمودی( غالبأ از جنس آلومینیوم ) متصل می گردند. این فاصله باید فضا یا کانالی را در پشت نما ایجاد نماید. عمق این کانال برای عملکرد درست باید معمولا بیش از 30 میلی متر باشد. هدف از ایجاد چنین فضایی در پشت نما، گردش آزاد هوا در بین دیواره ساختمان و پانل های HPL می باشد. با توجه به اینکه پانل های HPL از جنس طبیعی چوب است بدیهی است که رعایت قواعد کلی جهت نصب فرآورده های چوبی برای این محصول نیز ضروریست.
به نکات ذیل در هنگام نصب باید توجه ویژه شود:
الف) آب هرگز نباید در پشت پانل ها انباشته شود.
ب) دمای هوا در جلو و پشت پانل باید همواره یکسان باشد.
در صورت نصب عایق نیز نکات فوق باید در نظر گرفته شود به نحوی که عمق محفظه یا کانال هوا هرگز کمتر از 30 میلی متر نگردد. برای اطمینان از گردش هوا در محفظه ها، مدخل های ورود و خروج هوا می بایستی از تناسب ابعادی برخوردار باشد. با توجه به این که در ایران ناشاغولی نماها بالا می باشد و آهن کشی با فاصله زیاد از دیواره ساختمان قرار می گیرد، فضای ایجاد شده در پشت پانل معمولا به مراتب بیشتر از 30 میلی متر می باشد.
لازم به ذکر است که به منظور ایجاد گردش هوا، داشتن محفظه ورود و خروج هوا در انتها و ابتدای نما الزامیست. چنانچه نما یکپارچه نباشد و منقسم بر بخش های متفاوت باشد، در قسمت فوقانی و تحتانی هر بخش می بایستی محفظه ای وجود داشته باشد تا گردش هوا را تسهیل بخشد. این نکته در مکان هایی که درب و پنجره ها قرار می گیرد نیز می بایست رعایت شود.
2.رعایت حد فاصل پروفیل های عمودی
فاصله بین تکیه گاه های عمودی که پانل ها به آن وصل می گردد، بستگی به ضخامت ورق دارد. هر چه ورق ضخیم تر باشد، می توان فاصله بین پروفیل های عمودی را بیشتر کرد. این از نکات بسیار مهمی است که می بایست هنگام نصب حتما در نظر گرفته شود.
3.درز های انبساطی (Expansion joint)
با توجه به حرکات انبساطی چوب، باید فاصله ای را به عنوان درز یا شیار در نظر گرفت. لازم به ذکر است این درزبندی حتما باید بین پانل های HPL با سایر متریال های دیگر هم( مانند سنگ، ورق آلومینیوم، شیشه و ... ) رعایت شود.
اندازه این درزها بستگی به ابعاد پانل و طراحی نما دارد به طور مثال، برای پانل هایی به اندازه 244 در 122 میلی متر، این فواصل باید حداقل 5 یا 6 میلی متر باشد اگرچه پیشنهاد شرکت سازنده این است که در صورت امکان فاصله بین پانل ها 10 میلی متر در نظر گرفته شود. ضمنا توصیه می گردد که از به کارگیری چسب یا درزگیر جهت آب بندی خودداری شود چون باعث جمع شدن گرد، جرم و خاک در گوشه ها و در حول لبه های پانل ها می گردد.
. انتخاب ضخامت پانل
انتخاب ضخامت پانل بر حسب مکان نصب و نحوه قرارگیری پانل تعیین می شود. برای نصب پانل در دیوارها، سقف های کاذب یا سایه بان ها باید از ضخامت های مختلف استفاده کرد. تعیین ضخامت پانل توسط طراح نما با رعایت دستورالعمل های شرکت های تولید کننده معین می شود. ضخامت پانل، ضخامت بین تکیه گاه ها (ستون های عمودی ) را مشخص می کند. هرچقدر ضخامت پانل بیشتر باشد فاصله بین ستون ها را نیز می توان بیشتر در نظر گرفت. به طور معمول برای نماهای خارجی ضخامت 6 یا 8 میلی متر تایید می شود.
از قطر های 3 تا 5 میلی متر فقط در مواردی خاص استفاده می شود چون در مقابل فشار باد از استحکام کافی برخوردار نمی باشد.
همچنین استفاده از قطرهای 10 میلی متر به بالا باعث سنگینی نما می شود که از لحاظ فنی استاندارد نمی باشد.
روش نصب
ضخامت ورق(م. م)
نصب با پیچ و پرچ نمایان
نصب با سیستم هنگ
نصب با چسب
3
300≤
ـــــ
ـــــ
6
400≤
ـــــ
ـــــ
8
600≤
ـــــ
400≤
10
600≤
600≤
400≤
12
800≤
800≤
400≤
14،16،18،20،22
1000≤
1000≤
600≤